Marjolein is 45 jaar oud en heeft 20 jaar een relatie met Pieter. De relatie gaat goed en ze hebben samen twee leuke kinderen. Op haar werk heeft ze het naar haar zin. De collega’s zijn vriendelijk en ze heeft voldoende uitdaging. Ze loopt graag hard en ze gaat naar de bioscoop met vriendinnen. Toch heeft ze vaak een eenzaam gevoel en ervaart niet echt contact. Ze weet dat haar man en vrienden om haar geven en van haar houden….maar ze voelt het niet.
De corona heeft veel veranderd. Ze werkt nu vanuit thuis, waar het moeilijk concentreren is met de kinderen die rondlopen en Pieter die ook thuis werkt. Marjolein probeert haar werk zo goed mogelijk te doen, maar het lijkt haar te ontglippen. Ze vangt de kinderen zo goed mogelijk op die ook last hebben van de corona beperkingen. Ze heeft meer stress en werkdruk en zit tegen haar grens. Ze baalt dat het niet lukt de situatie te veranderen. Ze voelt zich vaker uitgeput en eenzaam. Haar vrienden en zelfs Pieter weten niet echt hoe zwaar ze het heeft.